Walker Evans
Walker Evans (3 Kasım 1903 - 10 Nisan 1975), Çiftlik Güvenlik İdaresi (FSA) için Büyük Buhran'ın etkilerini belgeleyen çalışmalarıyla tanınan Amerikalı bir fotoğrafçı ve foto muhabiriydi . Evans'ın FSA dönemindeki çalışmalarının çoğunda geniş formatlı , 8×10 inç (200×250 mm) görüş kamerası kullanılıyor. Bir fotoğrafçı olarak hedefinin "okuryazar, otoriter, aşkın" resimler yapmak olduğunu söyledi. [1]
Eserlerinin çoğu müzelerin kalıcı koleksiyonlarında yer alıyor ve Metropolitan Museum of Art ya da George Eastman Museum gibi kurumlarda retrospektif sergilere konu oluyor . [2]
Biyografi
Erken dönem
Louis , Missouri'de Jessie (kızlık soyadı Crane) ve Walker Evans'ın çocuğu olarak dünyaya geldi . [3] Babası reklam yönetmeniydi. Walker varlıklı bir ortamda büyüdü; gençliğini Toledo, Ohio , Chicago ve New York City'de geçirdi . Loomis Enstitüsü ve Mercersburg Akademisi'ne katıldı , [4] ardından 1922'de Andover, Massachusetts'teki Phillips Akademisi'nden mezun oldu. Williams Koleji'nde bir yıl boyunca Fransız edebiyatı okudu ve okuldan ayrılmadan önce zamanının çoğunu okulun kütüphanesinde geçirdi. New York'a döndü ve Halk Kütüphanesi'nin harita odasında gece görevlisi olarak çalıştı. [5] 1926'da Paris'te bir yıl geçirdikten sonra New York City'deki edebiyat ve sanat topluluğuna katılmak için Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü. John Cheever , Hart Crane ve Lincoln Kirstein arkadaşları arasındaydı. 1927'den 1929'a kadar Wall Street'teki bir borsa komisyoncusu firmasında katiplik yaptı. [6]
Evans fotoğrafçılığa 1928'de [1] Ossining, New York'ta yaşadığı sıralarda başladı . [7] Etkilendiği kişiler arasında Eugène Atget ve August Sander da vardı . [8] 1930'da Hart Crane'in The Bridge adlı şiir kitabında üç fotoğrafını ( Brooklyn Köprüsü ) yayınladı. 1931'de Lincoln Kirstein'ın sponsorluğunda Boston çevresindeki Viktorya dönemi evlerini gösteren bir fotoğraf serisi yaptı.
Mayıs ve Haziran 1933'te Evans, Gerardo Machado diktatörlüğünün "sert bir anlatımı" olan Carleton Beals'ın Küba Suçu (1933) kitabının yayıncısı Lippincott için görevlendirilmek üzere Küba'da fotoğraflar çekti . Orada Evans, iki haftalık kalış süresini bir hafta daha uzatmak için kendisine borç veren Ernest Hemingway ile her gece içki içti . Fotoğrafları sokak hayatını, polisin, dilencilerin ve paçavralar içindeki liman işçilerinin varlığını ve diğer sahil manzaralarını belgeliyordu. Ayrıca Hemingway'in , Sahip Olmak ve Olmamak (1937) kitabında anlattığı siyasi şiddetin bir kısmını belgeleyen fotoğrafları gazete arşivlerinden almasına da yardımcı oldu . Fotoğraflarının hükümeti eleştirebileceğinden ve Küba yetkilileri tarafından el konulabileceğinden korkarak Hemingway'e 46 baskı bıraktı. Amerika Birleşik Devletleri'ne döndüğünde hiçbir zorluk yaşamadı ve 31 fotoğrafı Beals'ın kitabında yer aldı. Hemingway'e bırakılan baskıların önbelleği 2002 yılında Havana'da keşfedildi ve Key West'teki bir sergide sergilendi . [9] [10]
Depresyon dönemi fotoğrafçılığı
1935-36 Büyük Buhran yılları Evans için olağanüstü üretkenlik ve başarı yıllarıydı. 1935'te Evans, Batı Virginia ve Pensilvanya'da sabit süreli bir fotoğraf kampanyasında iki ay geçirdi . Haziran 1935'te, Batı Virginia'daki işsiz kömür madencilerinden oluşan hükümet tarafından inşa edilen bir yeniden yerleşim topluluğunun fotoğraflanması için ABD İçişleri Bakanlığı'ndan bir işi kabul etti. Bu geçici istihdamı , Tarım Bakanlığı'ndaki bir Yeni Düzen kurumu olan Yeniden Yerleşim İdaresi'nde (daha sonra Çiftlik Güvenlik İdaresi olarak anılacaktır ) bir "bilgi uzmanı" olarak tam zamanlı bir pozisyona hızla dönüştürdü . Ekim 1935'ten itibaren RA ve daha sonra Çiftlik Güvenlik İdaresi (FSA) için, özellikle Güney Amerika'da fotoğraf çalışmaları yapmaya devam etti . Kasım 1935'te doğu Pensilvanya'daki Lehigh Vadisi'ndeki sanayi merkezini ziyaret ederek Bethlehem Steel'in fotoğraflarını çekti . Ön planda Bethlehem'in St. Michael Mezarlığı'nı ve arka planda Bethlehem Steel'in bacalarını gösteren Bethlehem Mezarlığı ve Çelik Fabrikası fotoğrafı en bilinenleri arasında yer alıyor. [12]
1936 yazında, FSA'dan izinliyken yazar James Agee ve kendisi, derginin daha sonra yayınlamamayı tercih ettiği bir hikaye için Fortune tarafından Hale County, Alabama'ya görevlendirildi . 1941'de, Evans'ın fotoğrafları ve Agee'nin, ikilinin Büyük Buhran sırasında güney Alabama'daki üç Beyaz kiracı aileyle kalışını ayrıntılarıyla anlatan metni, çığır açan Let Us Now Famous Men Praise kitabı olarak yayımlandı . [13] Üç çiftçi aileye ilişkin ayrıntılı anlatım, kırsal yoksulluğun derinden etkileyici bir portresini çiziyor. Eleştirmen Janet Malcolm, Agee'nin düzyazısındaki bir tür ıstıraplı uyumsuzluk ile Evans'ın ortakçılarla ilgili fotoğraflarının sessiz, hakim güzelliği arasında bir çelişkinin var olduğuna dikkat çekiyor . [14]
Bud Fields, Floyd Burroughs ve Frank Tingle'ın başkanlık ettiği üç aile, Alabama'nın Hale County kasabası Akron'da yaşıyordu ve ailelerin çalıştığı arazinin sahipleri onlara Evans ve Agee'nin "Sovyet ajanları" olduğunu söylediler. Floyd'un eşi Allie Mae Burroughs daha sonraki röportajlarında bu bilgiyi dikkate almadığını hatırladı. Evans'ın aile fotoğrafları, onları Buhran döneminin sefalet ve yoksulluğunun ikonları haline getirdi. Eylül 2005'te Fortune , 75. yıl dönümü sayısı için Hale County'yi ve üç ailenin torunlarını yeniden ziyaret etti. Evans ve Agee aileyi ziyaret ettiğinde dört yaşında olan Charles Burroughs, aileye kitabın bir kopyasını bile göndermedikleri için onlara "hâlâ kızgındı" ; Floyd Burroughs'un oğlunun da ailenin "daha iyisini yapamayacakları, mahkum ve cahil oldukları göz önüne alındığından" öfkeli olduğu bildirildi. [15]
Evans, 1938'e kadar FSA için çalışmaya devam etti. O yıl, New York Modern Sanat Müzesi'nde Walker Evans: Amerikan Fotoğrafları adlı bir sergi düzenlendi . Bu, müzede tek bir fotoğrafçının çalışmalarına ayrılan ilk sergiydi. Katalog, Evans'ın New York'taki ilk günlerinde arkadaş olduğu Lincoln Kirstein'ın bir makalesini içeriyordu.
1938'de Evans, ilk fotoğraflarını New York City Metrosu'nda ceketinin içine gizlediği bir kamerayla çekti. Bunlar 1966'da Çoğu Çağrılıyor başlığı altında kitap halinde toplandı . Bu fotoğraflar Amor Towles'un "Medeniyet Kuralları" romanında yer alıyor. 1938 ve 1939'da Evans, Helen Levitt ile çalıştı ve ona danışmanlık yaptı .
Henri Cartier-Bresson gibi diğer fotoğrafçılar gibi Evans da karanlık odada kendi negatiflerinden baskılar alarak nadiren vakit geçiriyordu . Fotoğraflarının çoğunun baskısını gevşek bir şekilde denetledi, bazen negatiflere yalnızca baskı prosedürünün bazı yönleriyle ilgili talimatlar içeren el yazısıyla yazılmış notlar ekledi.
Daha sonra çalışma
Evans tutkulu bir okuyucu ve yazardı ve 1945'te Time'da kadrolu yazar oldu . Kısa bir süre sonra 1965'e kadar Fortune'da editör oldu. Aynı yıl Yale Üniversitesi Sanat Okulu'nun grafik tasarım fakültesinde fotoğraf profesörü oldu.
Evans, son fotoğraf projelerinden birinde, Brown Brothers Harriman & Co.'nun ofisleri ve ortaklarından oluşan siyah beyaz bir portföyü, özel bankanın 150. yıldönümünü kutlamak için 1968'de yayınlanan "Partners in Banking" dergisinde yayınlanmak üzere tamamladı. 1973 ve 1974'te Evans, son çalışması için yeni Polaroid SX-70 anlık kamerayı kullandı; şirket ona sınırsız film kaynağı sağlıyordu ve kameranın basitliği ve hızı yaşlı fotoğrafçı için daha kolaydı. [18]
Bir basın açıklamasına göre, "bireysel olarak tartışılmaz belirli yerler duygusunu ve toplu olarak bir Amerika duygusunu uyandıran" fotoğraflarının ilk kesin retrospektifi, 1971'in başlarında New York Modern Sanat Müzesi'nde sergilendi. John tarafından seçilmiştir . Szarkowski'ye göre serginin adı yalnızca Walker Evans'tı . [19]
Ölüm ve miras
Evans, 1975'te New Haven, Connecticut'taki dairesinde öldü. Evans'ın son konuştuğu kişi Hank O'Neal'di . O'Neal, yeni oluşturulan A Vision Shared projesine atıfta bulunarak şöyle anlatıyor: " Kitabın arkasında fotoğraf çekerken çekilmiş resim; aslında beni aradı ve onu bulduğunu söyledi." Ertesi sabah kalktım ve Eakins Press'i yöneten Leslie Katz'dan bir telefon aldım ve Leslie şöyle dedi: 'Walker Evans'ın durumu çok kötü değil mi?' Ben de şöyle dedim: 'Neden bahsediyorsun?' 'Dün gece öldü' dedi. Ben de şöyle dedim: 'Kes şunu. Dün gece onunla iki kez konuştum'... Yani konuşmamızdan bir buçuk saat sonra öldü. Felç geçirip öldü." [21]
1994 yılında Walker Evans'ın mülkü, varlıklarını New York City'deki Metropolitan Sanat Müzesi'ne devretti. [22] Metropolitan Sanat Müzesi, Walker Evans'ın tüm medyalardaki tüm sanat eserlerinin tek telif hakkı sahibidir. Bunun tek istisnası , Yeniden Yerleşim İdaresi ve Çiftlik Güvenliği İdaresi için üretilen, Kongre Kütüphanesi koleksiyonundaki yaklaşık 1000 negatiften oluşan bir gruptur ; bu çalışmalar kamu malıdır. [23]
2000 yılında Evans, St. Louis Şöhret Kaldırımı'na dahil edildi . [24] [25]
Eserlerinin çoğu müzelerin kalıcı koleksiyonlarında yer alıyor ve Metropolitan Museum of Art ya da George Eastman Museum gibi kurumlarda retrospektif sergilere konu oluyor . [2]
Biyografi
Erken dönem
Evans'ın Kasım 1935 tarihli ünlü fotoğrafı Bethlehem Mezarlığı ve Çelik Fabrikası , ön planda Bethlehem, Pensilvanya'daki St. Michael Mezarlığı'nı ve arka planda Bethlehem Çelik fabrikasını gösteriyor.
Büyük Buhran'ın sembolü olan, o zamanlar 27 yaşında olan Allie Mae Burroughs'un Evans'ın 1936 tarihli fotoğrafı
Louis , Missouri'de Jessie (kızlık soyadı Crane) ve Walker Evans'ın çocuğu olarak dünyaya geldi . [3] Babası reklam yönetmeniydi. Walker varlıklı bir ortamda büyüdü; gençliğini Toledo, Ohio , Chicago ve New York City'de geçirdi . Loomis Enstitüsü ve Mercersburg Akademisi'ne katıldı , [4] ardından 1922'de Andover, Massachusetts'teki Phillips Akademisi'nden mezun oldu. Williams Koleji'nde bir yıl boyunca Fransız edebiyatı okudu ve okuldan ayrılmadan önce zamanının çoğunu okulun kütüphanesinde geçirdi. New York'a döndü ve Halk Kütüphanesi'nin harita odasında gece görevlisi olarak çalıştı. [5] 1926'da Paris'te bir yıl geçirdikten sonra New York City'deki edebiyat ve sanat topluluğuna katılmak için Amerika Birleşik Devletleri'ne döndü. John Cheever , Hart Crane ve Lincoln Kirstein arkadaşları arasındaydı. 1927'den 1929'a kadar Wall Street'teki bir borsa komisyoncusu firmasında katiplik yaptı. [6]
Evans fotoğrafçılığa 1928'de [1] Ossining, New York'ta yaşadığı sıralarda başladı . [7] Etkilendiği kişiler arasında Eugène Atget ve August Sander da vardı . [8] 1930'da Hart Crane'in The Bridge adlı şiir kitabında üç fotoğrafını ( Brooklyn Köprüsü ) yayınladı. 1931'de Lincoln Kirstein'ın sponsorluğunda Boston çevresindeki Viktorya dönemi evlerini gösteren bir fotoğraf serisi yaptı.
Mayıs ve Haziran 1933'te Evans, Gerardo Machado diktatörlüğünün "sert bir anlatımı" olan Carleton Beals'ın Küba Suçu (1933) kitabının yayıncısı Lippincott için görevlendirilmek üzere Küba'da fotoğraflar çekti . Orada Evans, iki haftalık kalış süresini bir hafta daha uzatmak için kendisine borç veren Ernest Hemingway ile her gece içki içti . Fotoğrafları sokak hayatını, polisin, dilencilerin ve paçavralar içindeki liman işçilerinin varlığını ve diğer sahil manzaralarını belgeliyordu. Ayrıca Hemingway'in , Sahip Olmak ve Olmamak (1937) kitabında anlattığı siyasi şiddetin bir kısmını belgeleyen fotoğrafları gazete arşivlerinden almasına da yardımcı oldu . Fotoğraflarının hükümeti eleştirebileceğinden ve Küba yetkilileri tarafından el konulabileceğinden korkarak Hemingway'e 46 baskı bıraktı. Amerika Birleşik Devletleri'ne döndüğünde hiçbir zorluk yaşamadı ve 31 fotoğrafı Beals'ın kitabında yer aldı. Hemingway'e bırakılan baskıların önbelleği 2002 yılında Havana'da keşfedildi ve Key West'teki bir sergide sergilendi . [9] [10]
Depresyon dönemi fotoğrafçılığı
1935-36 Büyük Buhran yılları Evans için olağanüstü üretkenlik ve başarı yıllarıydı. 1935'te Evans, Batı Virginia ve Pensilvanya'da sabit süreli bir fotoğraf kampanyasında iki ay geçirdi . Haziran 1935'te, Batı Virginia'daki işsiz kömür madencilerinden oluşan hükümet tarafından inşa edilen bir yeniden yerleşim topluluğunun fotoğraflanması için ABD İçişleri Bakanlığı'ndan bir işi kabul etti. Bu geçici istihdamı , Tarım Bakanlığı'ndaki bir Yeni Düzen kurumu olan Yeniden Yerleşim İdaresi'nde (daha sonra Çiftlik Güvenlik İdaresi olarak anılacaktır ) bir "bilgi uzmanı" olarak tam zamanlı bir pozisyona hızla dönüştürdü . Ekim 1935'ten itibaren RA ve daha sonra Çiftlik Güvenlik İdaresi (FSA) için, özellikle Güney Amerika'da fotoğraf çalışmaları yapmaya devam etti . Kasım 1935'te doğu Pensilvanya'daki Lehigh Vadisi'ndeki sanayi merkezini ziyaret ederek Bethlehem Steel'in fotoğraflarını çekti . Ön planda Bethlehem'in St. Michael Mezarlığı'nı ve arka planda Bethlehem Steel'in bacalarını gösteren Bethlehem Mezarlığı ve Çelik Fabrikası fotoğrafı en bilinenleri arasında yer alıyor. [12]
1936 yazında, FSA'dan izinliyken yazar James Agee ve kendisi, derginin daha sonra yayınlamamayı tercih ettiği bir hikaye için Fortune tarafından Hale County, Alabama'ya görevlendirildi . 1941'de, Evans'ın fotoğrafları ve Agee'nin, ikilinin Büyük Buhran sırasında güney Alabama'daki üç Beyaz kiracı aileyle kalışını ayrıntılarıyla anlatan metni, çığır açan Let Us Now Famous Men Praise kitabı olarak yayımlandı . [13] Üç çiftçi aileye ilişkin ayrıntılı anlatım, kırsal yoksulluğun derinden etkileyici bir portresini çiziyor. Eleştirmen Janet Malcolm, Agee'nin düzyazısındaki bir tür ıstıraplı uyumsuzluk ile Evans'ın ortakçılarla ilgili fotoğraflarının sessiz, hakim güzelliği arasında bir çelişkinin var olduğuna dikkat çekiyor . [14]
Bud Fields, Floyd Burroughs ve Frank Tingle'ın başkanlık ettiği üç aile, Alabama'nın Hale County kasabası Akron'da yaşıyordu ve ailelerin çalıştığı arazinin sahipleri onlara Evans ve Agee'nin "Sovyet ajanları" olduğunu söylediler. Floyd'un eşi Allie Mae Burroughs daha sonraki röportajlarında bu bilgiyi dikkate almadığını hatırladı. Evans'ın aile fotoğrafları, onları Buhran döneminin sefalet ve yoksulluğunun ikonları haline getirdi. Eylül 2005'te Fortune , 75. yıl dönümü sayısı için Hale County'yi ve üç ailenin torunlarını yeniden ziyaret etti. Evans ve Agee aileyi ziyaret ettiğinde dört yaşında olan Charles Burroughs, aileye kitabın bir kopyasını bile göndermedikleri için onlara "hâlâ kızgındı" ; Floyd Burroughs'un oğlunun da ailenin "daha iyisini yapamayacakları, mahkum ve cahil oldukları göz önüne alındığından" öfkeli olduğu bildirildi. [15]
Evans, 1938'e kadar FSA için çalışmaya devam etti. O yıl, New York Modern Sanat Müzesi'nde Walker Evans: Amerikan Fotoğrafları adlı bir sergi düzenlendi . Bu, müzede tek bir fotoğrafçının çalışmalarına ayrılan ilk sergiydi. Katalog, Evans'ın New York'taki ilk günlerinde arkadaş olduğu Lincoln Kirstein'ın bir makalesini içeriyordu.
1938'de Evans, ilk fotoğraflarını New York City Metrosu'nda ceketinin içine gizlediği bir kamerayla çekti. Bunlar 1966'da Çoğu Çağrılıyor başlığı altında kitap halinde toplandı . Bu fotoğraflar Amor Towles'un "Medeniyet Kuralları" romanında yer alıyor. 1938 ve 1939'da Evans, Helen Levitt ile çalıştı ve ona danışmanlık yaptı .
Henri Cartier-Bresson gibi diğer fotoğrafçılar gibi Evans da karanlık odada kendi negatiflerinden baskılar alarak nadiren vakit geçiriyordu . Fotoğraflarının çoğunun baskısını gevşek bir şekilde denetledi, bazen negatiflere yalnızca baskı prosedürünün bazı yönleriyle ilgili talimatlar içeren el yazısıyla yazılmış notlar ekledi.
Daha sonra çalışma
Evans tutkulu bir okuyucu ve yazardı ve 1945'te Time'da kadrolu yazar oldu . Kısa bir süre sonra 1965'e kadar Fortune'da editör oldu. Aynı yıl Yale Üniversitesi Sanat Okulu'nun grafik tasarım fakültesinde fotoğraf profesörü oldu.
Evans, son fotoğraf projelerinden birinde, Brown Brothers Harriman & Co.'nun ofisleri ve ortaklarından oluşan siyah beyaz bir portföyü, özel bankanın 150. yıldönümünü kutlamak için 1968'de yayınlanan "Partners in Banking" dergisinde yayınlanmak üzere tamamladı. 1973 ve 1974'te Evans, son çalışması için yeni Polaroid SX-70 anlık kamerayı kullandı; şirket ona sınırsız film kaynağı sağlıyordu ve kameranın basitliği ve hızı yaşlı fotoğrafçı için daha kolaydı. [18]
Bir basın açıklamasına göre, "bireysel olarak tartışılmaz belirli yerler duygusunu ve toplu olarak bir Amerika duygusunu uyandıran" fotoğraflarının ilk kesin retrospektifi, 1971'in başlarında New York Modern Sanat Müzesi'nde sergilendi. John tarafından seçilmiştir . Szarkowski'ye göre serginin adı yalnızca Walker Evans'tı . [19]
Ölüm ve miras
Evans, 1975'te New Haven, Connecticut'taki dairesinde öldü. Evans'ın son konuştuğu kişi Hank O'Neal'di . O'Neal, yeni oluşturulan A Vision Shared projesine atıfta bulunarak şöyle anlatıyor: " Kitabın arkasında fotoğraf çekerken çekilmiş resim; aslında beni aradı ve onu bulduğunu söyledi." Ertesi sabah kalktım ve Eakins Press'i yöneten Leslie Katz'dan bir telefon aldım ve Leslie şöyle dedi: 'Walker Evans'ın durumu çok kötü değil mi?' Ben de şöyle dedim: 'Neden bahsediyorsun?' 'Dün gece öldü' dedi. Ben de şöyle dedim: 'Kes şunu. Dün gece onunla iki kez konuştum'... Yani konuşmamızdan bir buçuk saat sonra öldü. Felç geçirip öldü." [21]
1994 yılında Walker Evans'ın mülkü, varlıklarını New York City'deki Metropolitan Sanat Müzesi'ne devretti. [22] Metropolitan Sanat Müzesi, Walker Evans'ın tüm medyalardaki tüm sanat eserlerinin tek telif hakkı sahibidir. Bunun tek istisnası , Yeniden Yerleşim İdaresi ve Çiftlik Güvenliği İdaresi için üretilen, Kongre Kütüphanesi koleksiyonundaki yaklaşık 1000 negatiften oluşan bir gruptur ; bu çalışmalar kamu malıdır. [23]
2000 yılında Evans, St. Louis Şöhret Kaldırımı'na dahil edildi . [24] [25]
Yorumlar
Yorum Gönder